Hayat Arkadaşı: Pamuk EZBER Anne ve Babası: Sündüz ve Ali EZBER Kardeşleri: Pamuk,Sallı,Zelhe,Zeynep,Bekir ve Ahmet EZBER Çocukları: Numan, Nabi ve Saygın EZBER
Eğitimci yazar Mehmet Ezber arkadaşımızı, 20 Mart 2016 tarihinde, sevenlerinin, yoldaşlarının yoğun katılımıyla Gümüşhane'nin Akgedik Köyü'nde sonsuzluğa uğurladık. Eğitim emekçilerinin ve Türkiye emek hareketinde yer alan tüm yoldaşların başı sağ olsun!
MEHMET EZBER'İN YAŞAM ÖYKÜSÜ
1 Ocak 1932’de Gümüşhane-Akgedik Köyünde doğdu. İlkokulu doğduğu köyde bitirdi. Orta öğrenimini Erzurum-Pulur-Köy Enstitüsünde tamamladı. İlkokul öğretmeni olarak atandığı okullar:
*Torul-Gümüşhane-Günyüzü Köyü İlkokulu
*Kelkit-Gümüşhane-Öbektaşı Köyü İlkokulu
*Gümüşhane-Merkez Akgedik Köyü İlkokulu
*Trabzon-Merkez İsmet Paşa İlkokulu
*Trabzon-Merkez-Fatih İlkokulu
*Trabzon-Merkez Hacıbeşir Köyü İlkokulu
*Trabzon-Merkez Cumhuriyet İlkokulu
Mehmet Ezber,1970 yılında Trabzon Fatih Eğitim Enstitüsü Edebiyat Grubu öğretmenliğini bitirdi. Aynı yıl, Amasya Gümüşhacıköy Gümüş Ortaokulu’na Türkçe öğretmeni olarak atandı. Daha sonra, ikinci kez, Trabzon il emrine alındı. Sırayla şu görevlere atandı:
*Sürmene-Çamburnu Ortaokulu Müdürlüğü, Çaykara-Ataköy Ortaokulu *Türkçe Öğretmenliği,
*Araklı-Dağbaşı Ortaokulu Türkçe Öğretmenliği,
*Trabzon-Endüstri Meslek Lisesi Edebiyat Öğretmenliği,
*Trabzon Kanuni Ortaokulu Türkçe öğretmenliği…
1981 yılında emekli oldu ve köyüne çekildi. Bu yaşamdan on yıl sonra, İstanbul’a yerleşti. Yaz aylarında da, köyünde yaşamını sürdürmeye devam ediyordu.
Edebiyat, sanat, siyaset ve Marksizm tutkunu olan ve her zaman ezilenlerden yana tavır koyan Mehmet Ezber;Köy Enstitüleri,TÖS,TÖB-DER,EĞİTİM- SEN süreçlerinde önemli görevler üstlendi. Siyasal ve sosyal mücadelenin her alanında üzerine düşen görevleri yerine getirdi.Türkiye İşçi Partisi (TİP),Türkiye Sosyalist İşçi Partisi (TSİP),Sosyalist Birlik Partisi (SBP),Birleşik Sosyalist Parti(BSP),Özgürlük ve Dayanışma Partisi(ÖDP) süreçlerinde yer aldı. Marksist klasiklerin önemli bir bölümünü okumuştu. Köyünde geçen yıllarında, sağlık durumu elverdiği ölçüde, hep kitaplarıyla baş başa kalırdı. Okuduğu eserleri, incelediği sosyal olay ve olguları kendine özgü bir üslupla yorumlamaktan zevk alırdı. Stalin’e ve eserlerine karşı büyük bir hayranlık duyan Ezber Hoca, dostlarının arasında, güneşin sofrasında Nazım Hikmet ve pek çok ünlü şairin şiirlerini, etkili bir diksiyonla okumakla da ünlüydü.
Mehmet Ezber, aynı zamanda ilginç bir yazar ve dilbilimcidir. 2005 yılında hazırlayıp yayınladığı “Türkiye Türkçesinin Dilbilgisi” adlı kitabı, özgün bir ürün olarak dikkat çekmişti. Bu yapıtın önsözünde yazarın dile getirdiği şu düşünceler; eğitimciler açısından çok değerli bir bakış açısıdır: ”Dil öğrenimi, ana kucağında başlar, okullarda ve yaşam boyu sürer. Bir okulun amacı; öğrenciye dilbilgisi, güzel konuşma-yazma ve diyalektiği öğretmek olmalıdır. Çünkü doğru düşünüp yazma, dil ile ölçülür. Dili iyi bilmeyen, doğru düşünemez. Öğretmenlik yıllarımda ve emeklilik süresinde ilgim, dil üzerinden hiç uzaklaşmadı. Dilimizi hep, sevmeye ve sevdirmeye çalıştım.”
Mehmet Ezber’in yaşam öyküsünü ve yaşam felsefesini daha iyi anlamak için, kendisinin kaleme aldığı ve düzenlenerek http://incegil.bl... adlı biyografi sitesinde yayınlanmak üzere 2012 yılında yazar arkadaşı Ahmet İNCE'ye gönderdiği şu otobiyografiye bakmak, onun hakkında kısmen de olsa bir fikir verir:
“11.01.1932 Gümüşhane’nin Akgedik Köyü’nde dünyaya geldim. Kapitalizmin 1. bunalım yılları, beşiğimin üzerinden geçti. Daha oyuncak dönemimde, 2. bunalım dönemi, can alan kıtlığıyla üzerime bindi.
Doğduğum köyün konutları, çok zor yaşam koşullarına sahipti. Tandır ve teneke sobalar, ısınma araçlarımızdı. Kış, altı ay…
İlkokulu, bu köyde bitirdim. Çok büyük bir rastlantıyla, köyleri gezen, gezici bir Başöğretmen beni buldu ve Köy Enstitüsü’ne yönlendirdi. Köy Enstitüsü’nde 5 yıl okuyup öğretmen oldum.
Tayin olduğum köy, kendi köyümden çok daha ilkeldi. Burada aç susuz üç yıl çalıştım.
1955 yılında ikinci atandığım köy, Kelkit-Öbektaşı Köyü idi. Tezekle ısınılan, soğukları çok daha keskin bir köydü. Burada da üç yıl kaldım. O arada iyi de bir dindar oldum bu köyde. Bu konuda ders aldığım bir hocayla bir söyleşi yapalım dedim. Elime geçen Türkçe bir Kur’an’ı, hocamla okuyup değerlendirirken, hocam birden durdu: ” Bak Mehmet öğretmen, senin bu imanın devam etmeyecek. Çünkü sen, iman yerine aklı kullanıyorsun. Yakın zamanda sen, dinle ilgili hiçbir şeye inanmayacaksın. Her şeyin neden ve niçin’ ini soruyorsun. Kur’an okurken, aklı değil, imanı kullanacaksın” dedi bana.
Ben, hocama uymadım ama hocam haklı çıktı. İki yıl sonra, ben metafizikten ayrıldım. Aklı öne aldım. Zira o günlerde tayinim, Trabzon Merkez okullarından İsmet Paşa İlköğretim Okulu’na çıktı.
Trabzon, bir üniversite şehri… Her türlü dogmaların, bilimin de konuşulduğu bir kentte ben bilimi ve edebiyatı seçtim. O yıllarda, Fatih Eğitim Enstitüsü’nü bitirdim. Daha çok da kitap okumayı, rutin bir alışkanlık haline getirdim.
Önce ütopik, sonra bilimsel sosyalizmle tanıştım. Metafiziğe aklım yatmadı ama bilimsel sosyalizme aklım yattı.
1969 seçimlerinde, Türkiye İşçi Partisi (TİP) ’ten Gümüşhane milletvekili adayı oldum. O zaman yürüttüğüm siyasi faaliyetler nedeniyle, işgüzar savcılar ve hâkimler, beni tutukladılar.
Şunu düşündüm: “Bu devlet beni, düşüncelerimden dolayı tutukluyorsa, bunun gücü nerden geliyor. Ayrıca, ben kimim de beni tutukluyorlar?”
Yanıtını yine ben verdim: “ Kitlelerin, özellikle de küçük burjuva kitlelerin marjinal eğilimlerinden kaynaklanıyor.”
Egemen güçler, bu tür tutuklamalarla yetinmedi.12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 darbelerini hazırlamak ve uygulamakla görevini sürdürdü.12 Eylül’ün hazırlıkları içinde, mimar mühendis oğlum Kahraman Ezber’i Trabzon'da katlettiler. Halen oğlumun adı, faili meçhuller listesinde geçiyor.
Tüm bu acılar, beni köye çekti. 30 seneyi aşkın bir süredir, köyümde, kitaplarımla birlikte, inzivai bir yaşam sürdürüyorum.14.09.2012"
Eğitimci yazar Mehmet Ezber, bu açıklamadan 3,5 yıl kadar sonra, 19 Mart 2016 'da İstanbu'da yaşama veda etti.20 Mart 2016 tarihinde, yakınları ve sevenlerinin yoğun katılımıyla Gümüşhane-Akgedik Köyü' nde gerçekleşen cenaze töreniyle, devrim şehidi oğlu Kahraman Ezber'in mezarının yanında toprağa verildi.
